Jesienne starcie z chwastami zbóż
Chwasty dwuliścienne w zbożach obniżają potencjał plonowania, a Ty nie masz już pomysłu, jak się ich pozbyć? Stosowany przez Ciebie, popularny środek na chwasty, z roku na rok, działa coraz gorzej?
Podnieś swój standard w ochronie zbóż przed zachwaszczeniem!
Dzięki połączeniu dwóch substancji aktywnych flufenacetu oraz diflufenikanu - efektywnie i ekonomicznie rozwiąż problem wielu gatunków chwastów upraw zbożowych na Twoim polu.
Chwasty dwuliścienne jak i popularna, lecz uciążliwa miotła zbożowa w uprawie pszenicy ozimej są do pokonania przy pomocy Battle® Delta 600 SC.
Battle® Delta 600 SC to jesienne rozwiązanie problemu miotły zbożowej i szerokiego zakresu chwastów dwuliściennych w zbożach ozimych.
gwiazdnica pospolita, fiołek polny, jasnota purpurowa, mak polny, maruna bezwonna, miotła zbożowa, niezapominajka polna, przytulia czepna, przetacznik bluszczykowy, samosiewy rzepaku, tasznik pospolity
wyczyniec polny
Roślina uprawna: |
Pszenica ozima, jęczmień ozimy, pszenżyto ozime, żyto ozime |
Termin stosowania: | Jesienią, od fazy szpilkowania do fazy 3 liścia (BBCH 10-13) |
Dawki stosowania: | 0,35 l/ha |
Zalecana ilość wody: 200-400 l/ha.
Zalecane opryskiwanie: średniokropliste.
Maksymalna liczba zabiegów w sezonie wegetacyjnym: 1.
Uprawa zbóż wiąże się z koniecznością eliminacji chwastów, które z większą lub mniejszą intensywnością zawsze się pojawiają. Ich ilość i rodzaj zależą od warunków środowiskowych. Obecność chwastów zagraża jakości i wielkości plonu. Jakie gatunki najczęściej występują na polu? Jak je zwalczać?
Zboża są narażone na ekspansję chwastów dwuliściennych i jednoliściennych. Są to rośliny konkurujące ze zbożem o dostęp do najważniejszych czynników determinujących jego wzrost i zdrowy rozwój, czyli o wodę, substancje pokarmowe i światło. Są żywicielami szkodników, sprzyjają rozwojowi chorób zbóż i przeszkadzają w zbiorach. Doprowadzają do zacienienia, a tym samym obniżenia temperatury w obrębie upraw, przez co naturalny proces rozwoju zbóż jest hamowany. Bez wątpienia walka z nimi nie należy do łatwych zadań.
Chwasty dwuliścienne i jednoliścienne rozprzestrzeniają się, ponieważ w naturalny sposób są przenoszone przez wiatr, wodę i zwierzęta, ale również przez człowieka. Do najważniejszych przyczyn zachwaszczenia zalicza się:
Silną konkurencję dla zbóż stanowią chwasty dwuliścienne takie jak: bodziszek drobny, mak polny, chaber bławatek, fiołek polny, przytulia czepna, a także gatunki rumianowate, do których zalicza się rumian polny i maruna bezwonna. Chwasty dwuliścienne są poważnym zagrożeniem dla zbóż, ponieważ pobierają dużą ilość substancji odżywczych. Charakteryzują się szybkim tempem rozwoju i mocno zubożają glebę. Są też bardziej odporne na zimno niż zboża.
Należy do roślin jednorocznych i może osiągać wysokość 90 cm. Wśród łanów zbóż jego intensywnie czerwone kwiaty są dobrze widoczne. Owoc, czyli makówka ma długość ok. 2 cm. Stanowi zagrożenie dla zbóż i roślin okopowych. Zaleca się zwalczanie go na wczesnym etapie rozwoju.
Roślina zaliczana jest do rodziny goździkowatych. Wysokość rośliny to zaledwie 5 - 20 cm. Zdarzają się jednak okazy sięgające 40 - 60 cm. Tylko przez jeden sezon gwiazdnica pospolita może wytworzyć nawet od 15 do 20 tysięcy nasion, które w glebie mogą przetrwać nawet 10 lat.
Chwast pospolity występujący w różnych uprawach, należących do jednych z najniższych. Jego wysokość waha się od ok. 5 cm do ok. 30 cm wysokości w zależności od warunków glebowych. Jasnota purpurowa jest spotykana na terenach całej Polski jednak najbardziej lubi gleby wilgotne, żyzne, bogate w azot.
Z reguły rośliną jednoroczną. Jednak w przypadku łagodnych zim może zimować i stać się rośliną dwuletnią lub wieloletnią. Wysokość rośliny to ok. 20 – 60 cm, ale zdarza jednak, że jej wysokość wynosi nawet 90 cm. Zachwaszcza najczęściej zboże, rzepak oraz rośliny okopowe.
Jedna roślina wytwarza około 500 do 1000 nasion, które zachowują zdolność kiełkowania przez 2 lata. W uprawach spotyka się ją najczęściej między marcem a październikiem, ale zdarza się, że występuje również późną jesienią.
Roślina jednoroczna, jara lub ozima, należąca do rodziny babkowatych. Osiąga wysokość od 5 do 30 cm. Powszechnie występuje w zbożach ozimych, rzepaku, zbożach jarych, roślinach okopowych. Jego próg szkodliwości szacuje się na 10-15 roślin na metr kwadratowy.
To roślina jednoroczna lub dwuletnia. Roślinę można spotkać na polu wiosną, latem, jesienią a nawet zimą – jeżeli jest ciepła i bezśnieżna. Charakteryzuje się owocami w kształcie serduszek. Długość łodygi tego chwasta to średnio 15 - 40 cm, jednak można spotkać i takie, które tę wysokość znacznie przewyższają.
Chwasty trudne w zwalczeniu. Rzepak ma duże możliwości samorozsiewania się, ponieważ rosnące rozgałęzienia rzepaku nie zakwitają jednocześnie. Problem z samosiewami rzepaku to nie tylko problem z uprawami następczymi, ale i z kolejnymi uprawami rzepaku.
Niepozornie wyglądający chwast wykazuje dużą odporność na działanie herbicydów, dlatego łatwo się rozrasta. Konkuruje ze zbożem o czynniki niezbędne do rozwoju przez cały okres wegetacji.
Roślina nazywana też lepczycą zalicza się do agresywnych chwastów, które czerpią z gleby trzy razy więcej azotu i wody niż pszenica. Pnie się po zbożach i powoduje ich zawilgocenie. Powoduje ogromne straty. Zwalczanie przytulii koniecznie trzeba rozpocząć już jesienią.
Jak zwalczyć chwasty dwuliścienne?
Zwalczanie chwastów rozpoczyna się jesienią, ponieważ część z nich wschodzi już o tej porze roku. Wiosenna ochrona zbóż powinna jedynie uzupełniać przedzimowe zabiegi. Konieczne jest dostosowanie herbicydu do zboża i fazy rozwoju danego chwastu. Trzeba pamiętać o zmianie środków przeciwchwastowych, aby szkodliwe rośliny nie uodporniły się na nie. Można stosować preparaty doglebowe i nalistne. Warto wybierać preparaty o szerokim spektrum działania, dzięki czemu likwiduje się równocześnie chwasty dwuliścienne i jednoliścienne.
Herbicydy mogą służyć do selektywnego lub ogólnego zwalczania roślin. Selektywne środki ochrony mają wybiórczy charakter i służą do zwalczania określonej grupy chwastów, np. jednoliściennych lub dwuliściennych. Niektóre z nich można ze sobą łączyć zgodnie z zaleceniami producenta, jednak dużo prostszym i skuteczniejszym rozwiązaniem jest stosowanie gotowych handlowych preparatów zawierających co najmniej dwie substancje czynne. Dzięki nim chwasty jednoliścienne i chwasty dwuliścienne będą łatwiejsze do pokonania.
Chwasty jednoliścienne to przedstawiciele roślin z rodziny wielichowatych, czyli traw. Należą do nich chwastnica jednostronna, miotła zbożowa, owies głuchy, perz właściwy, włośnica sina oraz włośnica zielona. Chwasty z tej grupy są żywicielami mątwika zbożowego, ploniarki zbożówki oraz rdzy źdźbłowej. Niektóre z tych roślin charakteryzują się bardzo dużym potencjałem rozrodczym, np. chwastnica jednostronna i miotła zbożowa w ciągu jednego sezonu wegetacyjnego mogą wydać do kilku tysięcy nasion, natomiast perz właściwy może rozmnażać się wegetatywnie poprzez pocięte na drobne kawałki rozłogi. Ziarniaki włośnicy zielonej mogą przetrwać w glebie nie tracąc siły kiełkowania nawet 15 lat. W ciągu jednego sezonu wegetacyjnego perz jest w stanie z 1 ha pola pobrać ok. 50 kg azotu, 30 kg fosforu oraz 70 kg potasu. Poza tym system korzeniowy perzu właściwego wydziela do gleby substancje chemiczne, działające niekorzystnie na inne gatunki roślin, np. mogące hamować kiełkowanie nasion.
Chwasty dwuliścienne z rodziny krzyżowych (np. gorczyca polna, samosiewy rzepaku) są żywicielami takich szkodników jak słodyszek rzepakowy i bielinek kapustnik, natomiast przedstawiciele rodziny psiankowatych (np. psianka czarna) biorą udział w roznoszeniu chorób ziemniaka. Rośliny płożące takie jak powój polny, rdest powojowy, czy przytulia czepna przerastają łan powodując wyleganie roślin, co utrudnia ich zbiór. Udział w paszy dla bydła mlecznego tobołków polnych oraz gorczycy polnej powoduje gorzki smak mleka oraz obniża jego wartość technologiczną. Nasiona nawrotu polnego jeżeli trafią do zboża przeznaczonego na przemiał powodują wrażenie piasku w mące. Niektóre z chwastów odznaczają się nadzwyczajną płodnością, np. maruna bezwonna w ciągu jednego sezonu wegetacyjnego jest w stanie wydać do 100000 nasion, a jej ziarna zachowują zdolność do kiełkowania do 6 lat, natomiast nasiona tasznika pospolitego nawet do 40 lat.
Pliki do pobrania:
Etykieta:
battle_delta_600_sc_etykieta_.pdf (201.7 KB)
Karta charakterystyki:
battle_delta_600_sc_karta_charakterystyki.pdf (564.9 KB)
Ulotka:
battle_delta_600_sc_ulotka.pdf (701.9 KB)