Herbicydy to produkty chemiczne, które pozwalają utrzymać pole wolne od roślin konkurencyjnych w stosunku do roślin uprawnych, czyli od chwastów. Specjalny skład i związki chemiczne zawarte w środkach chwastobójczych sprawiają, że przy stosowaniu oprysków na chwasty zgodnie z zaleceniami producenta, eliminacji ulegają niepożądane na polu rośliny, a zboże, rzepak czy kukurydza otrzymują lepsze warunki do rozwoju i do plonowania. Właśnie z tego względu nie ma lepszego rozwiązania na chwasty niż herbicydy opinie ekspertów wskazują na to, że ta grupa produktów będzie wiodła prym w ramach środków do ochrony roślin.
Rośliny uprawne, jak i chwasty potrzebują podobnych warunków, aby się rozwijać. Tak samo wymagają składników odżywczych pochodzących z gleby, jak i promieni słonecznych, aby prawidłowo zostały przeprowadzone wewnętrzne procesy fizjologiczne. Eliminując konkurencję chwastów za pomocą oprysków sprawiamy, że rośliny uprawne otrzymują optymalną przestrzeń do prawidłowego rozwoju.
Opryski na chwasty przekładają się bezpośrednio na lepszą wegetację roślin, co bezpośrednio przekłada się na otrzymywany plon, co w rezultacie wpływa pozytywnie na dochód otrzymywany z produkcji zbóż, rzepaku, kukurydzy czy innych roślin.
FMC to producent herbicydów najwyższej jakości. Skład chemiczny oprysków na chwasty firmowane marką FMC to zaawansowane technologicznie formulacje, oparte na zaawansowanych związkach chemicznych otrzymywanych w wyspecjalizowanych laboratoriach agrochemicznych. Nasze środki ochrony roślin powstają w oparciu o wiedzę rolniczą i współpracę z praktykami rolnictwa. W ten sposób oferujemy Państwu herbicydy, które są dopasowane do potrzeb polskich rolników, zwalczają skutecznie popularne chwasty występujące w Polsce, a także dopasowane są do warunków naturalnych występujących w naszym kraju. Unikatowe podejście FMC do sposobu w jaki produkowane są herbicydy, sprawia, że produkty zyskują bardzo dobre opinie wśród praktyków rolnictwa.
Miotła zbożowa (Apera spica-venti L. ) jest bardzo popularnym chwastem jednorocznym, jarym występującym niemal w całej Polsce. Pierwszy liść siewki jest bardzo wąski, prawie nitkowaty i silnie zaostrzony na szczycie, przypominający igłę. Osiąga długość około 3 cm. Wyprostowane źdźbło miotły dorasta do 120 cm. Czasem bywa zagięte na kolankach. Liście są płaskie, szorstkie i bardzo wąskie – szerokości zaledwie 2 – 5 mm. Kwiatostan stanowi silnie rozgałęziona wiecha przypominająca miotełkę do kurzu. Owocem jest oplewiony ziarniak. Korzeń wiązkowy, silnie rozgałęziony.
Szkodliwość: Miotła jest wszędobylskim, bardzo uporczywym chwastem występującym głównie w zbożach ozimych. Szybciej dojrzewa od zbóż i w uprawach w których się znajduje osypuje ziarniaki w czasie żniw. Silnie zanieczyszcza ziarno. Ziarniaki pozostawione w glebie zachowują swoją zdolność do kiełkowania nawet przez kilka lat. Jedna roślina jest w stanie wydać nawet do kilku tysięcy nasion.
Gwiazdnica pospolita (Stellaria media L.) jest rośliną jednoroczną zarówno jarą jak i ozimą. Jej siewki można spotkać w zasiewach w każdej porze roku. Należy do rodziny goździkowatych.
Charakterystyka: Liścienie siewki są parzyste o lancetowatym kształcie i wyostrzone na szczycie. Ich średnia długość wynosi około 5 – 7 mm. Mają barwę zieloną. Łodyżka podliścieniowa jest nieco od nich jaśniejsza. Wznosi się ku górze i osiąga długość około 1 cm. Pierwsze liście są szeroko jajowate, lekko zaostrzone na szczycie i ułożone naprzeciwlegle. Liście rośliny dorosłej mają kształt szeroko jajowaty i są delikatnie zaostrzone ku górze. Dolne i środkowe posiadają ogonek, w przeciwieństwie do górnych. Łodyga dorasta do około 40 cm. Jest ona dość cienka i rozesłana. Jeśli się dobrze jej przyjrzymy, to zauważymy srebrne, cienkie włoski ułożone jednoszeregowo. Kwiatostan gwiazdnicy stanowi dwuramienna wierzchotka. Kwiaty są drobne, białe na dość długich szypułkach. Owocem jest podługowata torebka.
Występowanie: Gwiazdnice można spotkać we wszystkich typach upraw. Szczególnie licznie występuje w uprawach okopowych.
Szkodliwość: Jest bardzo żywotnym chwastem, o szybkim tempie rozwoju oraz dużym potencjale rozrodczym – w ciągu lata może wydać nawet do 3 pokoleń . Rozmnaża się zarówno wegetatywnie (pozostałości łodyg po pieleniu) oraz generatywnie (jedna roślina jest w stanie wydać do 1000 nasion). Rozrasta się tworząc płaskie kępy.
Fiołek polny (Viola arvensis Murr.) jest jednoroczną rośliną jarą lub ozimą. Chwast ten może kiełkować przez cały rok, chociaż ze szczególnym nasileniem robi to wiosną. Należy do rodziny fiołkowatych.
Charakterystyka: Siewka fiołka polnego charakteryzuje się jajowatymi liścieniami obustronnie skośnie ściętymi o zaokrąglonej nasadzie. Ich średnia długość dochodzi do 5 mm. Łodyżka podliścieniowa jest krótka i naga o fioletowawym nalocie. Pierwsze liście fiołka są okrągławo jajowate na szczycie zaokrąglone. Mogą być nagie lub lekko owłosione. Po bokach posiadają dwa widoczne karby. Dolne liście rośliny dorosłej mają kształt jajowaty i ułożone są naprzeciwległe, natomiast górne są lancetowate na brzegach i nieregularnie karbowane. Średnia wysokość łodygi wynosi od 5 do 30 cm, jednak zdarzają się osobniki, które mogą wyrastać ponad 50 cm. Kwiaty fiołka są pojedyncze, z pięcioma płatkami korony. Mają zróżnicowane zabarwienie, najczęściej bladożółte z odcieniami fioletu. Owocem jest torebka.
Występowanie: Fiołka można spotkać w zbożach ozimych i jarych, oraz uprawach kukurydzy, roślin okopowych oraz rzepaku.
Szkodliwość: Stanowi duże zagrożenie dla zbóż, zwłaszcza ozimych. Silnie konkuruje o wodę i składniki pokarmowe, przez co może zahamować wzrost roślin uprawnych. Fiołek polny produkuje dużą ilość nasion, dzięki czemu rozprzestrzenia się bardzo szybko. Zachwaszczenie rzędu 25 roślin na m2 jest w stanie obniżyć plon zbóż o 5% oraz znacznie utrudnić ich zbiór.
Roślina wykształca niewielki korzeń palowy oraz liczne, drobne korzenie wiązkowe, dzięki czemu może sprawnie pobierać z podłoża wodę i składniki odżywcze
Niezapominajka polna (Myosotis arvensis L.) należąca do rodziny szorstkolistnych jest rośliną zarówno jarą, jak i ozimą. Jej siewki spotkać można jesienią oraz wiosną.
Charakterystyka: Parzyste liście siewki mają kształt okrągły, lekko wklęsły na szczycie – przypominają zarys połówki jabłka. Ich średnia długość wynosi 3 – 4mm. Pokryte są małymi, srebrnymi włoskami. Łodyżka podliścieniowa ma barwę brunatnawą i długość do 5 mm. Pierwsze liście mają kształt podługowato-odwrotnie jajowaty zakończony tępo lub rzadziej lekko wklęsło. Dolne liście dorosłej rośliny mają kształt odwrotnie jajowaty i ogonki, te wyrastające u nasady łodygi zebrane są w różyczkę. Górne liście mają kształt lancetowaty, przypominający łódeczkę. Nie posiadają ogonków. Łodyga niezapominajki dorasta do 40 cm. Jest zwykle wzniesiona ku górze i ku niej rozgałęzia się. Pokryta jest włoskami. Kwiatostan niezapominajki polnej tworzą luźne skrętki. Charakterystyczne, drobne kwiaty mają kolor ciemnoniebieski i żółtą gardziel. Owocem jest rozłupka rozpadająca się na niełupki.
Występowanie: Niezapominajka występuje w uprawach zarówno zbóż jarych i ozimych, roślin okopowych oraz w koniczynie.
Szkodliwość: Niełupki są trudne do oddzielenia od ziaren koniczyny. W glebie swoją zdolność do kiełkowania zachowują przez kilka lat.
Rumian polny (Anthemis arvensis L.) to roślina jednoroczna zarówno jara i ozima rodziny astrowatych. Siewki można spotkać głównie jesienią, ale również wiosną.
Charakterystyka: Liścienie siewki są owalne, mięsiste długości około 4 – 6mm. Łodyżka podliścieniowa jest naga i dorasta do około 1 cm. Pierwsze liście są pojedynczo pierzastodzielne i lekko owłosione. Liście dorosłej rośliny są bardzo charakterystyczne – podwójnie pierzastosieczne ząbkowane, o równowąskich oddalonych od siebie odcinkach. Łodyga dorasta do 40 cm. W przekroju jest okrągława. Wznosi się ku górze i silnie rozgałęzia. Kwiatostan rumianu stanowi koszyczek. Kwiaty brzeżne języczkowate białe, a środkowe rurkowe żółte. Owoc stanowi niełupka pryzmatyczna.
Występowanie: Rumian polny jest pospolitym chwastem na terenie całego kraju. Występuje zarówno na glebach lekkich, jak i ciężkich. Spotkać go można w uprawach okopowych, zbożowych, rzepaku, trwałych użytkach zielonych oraz na stanowiskach ruderalnych.
Szkodliwość: Rośnie dobrze na wszystkich typach gleb i silnie konkuruje o zasoby pokarmowe. Jedna roślina jest w stanie wydać kilka tysięcy owoców o różnym okresie spoczynku.
Tasznik pospolity (Capsella bursa-pastoris L.) jest rośliną jednoroczną jarą lub ozimą. Jego siewki można spotkać wiosną, latem oraz jesienią. Tasznik pospolity należy do rodziny krzyżowych.
Charakterystyka: Liścienie siewki eliptyczne, długości do 4 mm. Łodyżka podliścieniowa jest nieco dłuższa, ma do 7 mm i jest biaława. Pierwsze liście mają kształt jajowaty i są gwiazdkowato owłosione. Dolne liście dorosłej rośliny są eliptyczne, zebrane w różyczkę. Górne natomiast nie posiadają ogonków i są wcinane z ząbkami. Łodyga dorasta do 60 cm. Jest wzniesiona ku górze i silnie rozgałęziona. Drobne, białe kwiaty zebrane są w grono. Owoc tasznika jest bardzo charakterystyczny. Jest nim łuszczynka trójkątnie sercowata.
Występowanie: Tasznika można spotkać w uprawach zbożowych, roślin okopowych oraz na stanowiskach ruderalnych, gdzie zachowuje się jak roślina dwuletnia.
Szkodliwość: Jest to roślina o dużej żywotności. Nasiona są w stanie przetrwać w glebie do 40 lat. W ciągu jednego roku może wydać do 3 pokoleń. Tasznik pospolity jest żywicielem pośrednim grzybów oraz szkodników roślin z rodziny krzyżowych.
Chaber bławatek (Centaurea cyanus L.) razem z rumianem pospolitym należy do rodziny astrowatych. Jest on rośliną jednoroczną jarą lub ozimą. Jest to gatunek zimujący.
Charakterystyka: Liścienie siewki mają kształt odwrotnie jajowaty i dorastają do 15 mm. Łodyżka podliścieniowa osiąga długość do 1 cm. Pierwsze liście są podługowato lancetowate o falistym brzegu. U góry lekko zaokrąglone. Dolne liście dorosłej rośliny mają kształt lancetowaty, z dwoma lub trzema odległymi odcinkami. Górne liście mają również kształt lancetowaty, ale nie posiadają ogonków. Łodyga dorasta do 80 cm. W przekroju jest kanciasta. Pokryta jest włoskami. Charakterystyczne niebieskie, rurkowate kwiaty zebrane są w koszyczek. Owoc stanowi niełupka.
Występowanie: Chaber bławatek występuje na różnych typach gleb, ale najczęściej występuje na lekkich, ubogich w wapń. Można go spotkać w uprawach roślin zbożowych, okopowych oraz motylkowych.
Szkodliwość: Chaber najczęściej występuje w uprawach roślin zbożowych ozimych. Jego nasiona mogą zanieczyszczać ziarno oraz zachwaszczać glebę. Owoce charakteryzują się dużą zdolnością do kiełkowania. Chaber jest żywicielem pośrednim nicieni niszczących zboże i koniczynę.
Mak polny (Papaver rhoeas L.) należy do rodziny makowatych. Jest rośliną jednoroczną jarą lub ozimą. Siewki w zbożach można spotkać jesienią.
Charakterystyka: Liścienie siewki są równowąskie i długie, do 9 mm. Łodyżka podliścieniowa, jest bardzo delikatna i nitkowata. Pierwsze liście są jajowate, lekko zaostrzone ku górze. Liście dorosłej rośliny są pierzastodzielne, zwężające się ku górze. Dorosła roślina dorasta do około 60 cm. Łodyga jest wzniesiona i silnie owłosiona. Kwiaty pojedyncze, czerwone z ciemną plamką u nasady.
Występowanie: Mak można spotkać głównie w uprawach zbóż ozimych, rzadziej w okopowych. Preferuje gleby ciężkie, gliniaste, ubogie w potas.
Szkodliwość: Roślina o dużym potencjale rozrodczym. Nasiona pozostałe w glebie zachowują zdolność do kiełkowania na długie lata. Próg szkodliwości dla maku polnego wynosi około 12-22 roślin/m2.
Rzepak ozimy (Brassica napus L.) jest gatunkiem uprawnym, który w wyniku strat podczas zbioru i osypywania się nasion tworzy samosiewy, które zachwaszczają uprawy zbożowe.
Charakterystyka: Liścienie siewki mają kształt sercowaty, osiągający do 2 cm długości. Łodyżka podliścieniowa naga, zielona. Cechą charakterystyczną jest pierwszy liść siewki – ma barwę niebieskozieloną. Dorosła roślina dorasta do 80 – 160 cm. Łodyga wznosi się ku górze i rozgałęzia się. Dolne liście dorosłej rośliny mają kształt lirowaty i posiadają ogonek, natomiast górne liście są lirowato lancetowate i bezogonkowe. Charakterystyczne żółte kwiaty zebrane są w grono. Owoc stanowi łuszczynka.
Występowanie: Samosiewy rzepaku można spotkać w uprawach zbożowych oraz roślin okopowych.
Szkodliwość: Silnie konkuruje z innymi roślinami o zasoby środowiska i powoduje ich osłabienie.
FMC Agro Polska Sp. z o.o.
Złota 59
00-120 Warszawa
tel.: +48 22 397 17 86
Osiągamy ambitne cele
Lubimy innowacje
Podejmujemy decyzje i działamy
Doceniamy wyniki
Jesteśmy zgranym zespołem
